Spannend avontuur in de woestijn
Door: Stijnie
Blijf op de hoogte en volg stijnie
09 Augustus 2014 | Israel, Nahariyya
We zijn alweer tweeënhalve week in Jeruzalem en gelukkig is het hier rustig.
Inmiddels hebben we hebben weer heel wat gezien en ontdekt.
We hebben een appartement in de stad, vlakbij de Jaffa Street en de overdekte markt Mahane Yehuda is om de hoek en dat geeft een gezellige drukte.
De oude stad is op loopafstand .
Trouwens we doen alles lopend, want dan zie je en ontdek je het meest. En daarnaast is het natuurlijk ook goed voor de nodige lichaamsbeweging .
Al lopend ontdekken we leuke rustige straatjes en pleintjes waar je niks van het stadsgedruis hoort, zeg maar net als de hofjes in Amsterdam ;)
En al lopend ontdekken we bezienswaardige gebouwen die niet in de reisgidsjes staan en lopen naar binnen om een kijkje te nemen.
Toen we gisteren de Grote Synagoge gingen bekijken wachtte ons daar een verrassing.
Er was op dat moment een Bar Mitzvah. Bij het bereiken van de 13-jarige leeftijd hebben de jongens de volwassenheid bereikt voor de meeste religieuze aangelegenheden. Zij worden gehouden aan naleving van de Geboden.
Hetzelfde geldt voor meisjes als ze 12 jaar zijn, de Bat Mitzvah.
Tijdens de ceremonie leest de jongen voor uit de Thora. De prachtig versierde boekrol, die samen met andere boekrollen achter een gordijn staan, wordt daarvoor tevoorschijn gehaald en na het lezen door de jongen teruggebracht.
Het is een mijlpaal voor de hele familie.
Dat konden we wel zien, iedereen had mooie kleren aan en er werden foto’s gemaakt.
Na afloop was er in de prachtige hal de Kiddush-receptie, er was muziek en er werd een vreugdedansje gemaakt en er waren lekkere hapjes en drankjes.
Ondertussen konden wij op ons gemak de synagoge bekijken en foto’s maken van de prachtige gebrandschilderde ramen.
De eerste week dat wij hier waren hadden we de auto nog om uitstapjes in de omgeving te maken. We hadden een ‘knipkaart’ voor de Nationale parken en daar wilden we nog een aantal van bezoeken.
Ein Gedi, wat naast de Dode Zee in de woestijn van Judea ligt, waar David zich in de spelonk voor Saul verborg, en waar je verschillende spelonken in de rotsen kunt zien, stond boven aan het lijstje.
Er is een wadi waar je door kunt wandelen en er zijn verschillende watervallen, zo byzonder in de woestijn, ook één met koud en één met warm water naast elkaar.
Het was heet in de woestijn, wel 40 graden, en weinig schaduw, dus het was behoorlijk doorbijten, maar met een beetje rustig aan doen, veel drinken en regelmatig even zitten konden we vooruit. Goede manier om te onthaasten ;)
Ook wilden we het klooster van St. George bekijken dat midden in de woestijn ligt en tegen de rotsen aan uitgehakt en gebouwd is (hoe kregen ze het voor elkaar…), waardoor het lijkt of het tegen de rotsen is aangeplakt.
Het was een heftige wandeling om er te komen met klimmen en dalen in de hitte, maar het was de moeite waard. We werden gastvrij ontvangen en konden lekker bijkomen met een kopje Arabische koffie.
Er wonen 10 monniken. Ze besteden veel tijd aan gebed en Bijbellezen.
We reden een poosje later naar een prachtig uitzichtspunt over Jericho en de Jordaanvallei tot Jordanië. Daar keek Mozes uit over het beloofde land en zijn de Israëlieten het land binnengegaan na hun lange reis uit Egypte. In gedachten zag je ze daar door de vlakte lopen……..
Op verschillende plaatsen in de woestijn stopten we en gingen even uit de auto om de fascinerende en grillige rotsformaties te bekijken.
Inmiddels was het halverwege de middag en we waren weer even uitgestapt en wilden weer verder gaan, maar de auto bleek dat niet van plan, want met geen mogelijkheid kregen we de motor aan. En daar stonden we midden in de woestijn, wat nu…
Na een poosje was de accu ook leeg en het raampje kon niet meer omhoog. Gelukkig hadden we een telefoon en een nummer van het autoverhuurbedrijf. Dan maar bellen om hulp, maar toen bleek dat er geen bereik was.
Ik begon het aardig benauwd te krijgen, want het was inmiddels al eind van de middag en het is hier vroeg donker. Ik zag mezelf al de hele nacht in de woestijn in die auto zitten en wat kon er dan allemaal niet gebeuren……
Maar gelukkig, er kwam een Bedoeïenen jongetje aan, hij kwam bij de auto en begon te gebaren en gebaarde dat hij wel hulp ging halen. Misschien dat hij een ezel of een kameel kon regelen zodat we weg konden
Even later kwam hij met zijn vader terug. Hij boog zich over de auto, zag dat de accu leeg was en ging weer weg.
Na een poosje kwam hij terug, nee niet met een kameel, maar met zijn auto en na en poosje dook er nog een man op uit the middle of nowhere.
Dat is zo verbazingwekkend in zo’n woestijn, je ziet nergens een mens, maar als er iets aan de hand is komen als het ware uit het niets opeens mannen en kinderen tevoorschijn, dat was in Soedan ook zo toen we met de auto in de woestijn in het zand vast zaten.
En ook toen we in de woestijn sliepen en dachten daar alleen te zijn, toen we ‘s morgens wakker werden, werden we begroet door een kring van mannen en kamelen naast ons tentenkamp.
Maar goed, met vereende krachten lukte het om de accu weer aan de praat te krijgen en tot onze opluchting startte de auto weer!
Het jongetje, dat er de hele tijd met zijn neus bovenop had gestaan, keek ons triomfantelijk aan, en hij gebaarde heb ik dat niet even goed voor jullie geregeld! Hij glunderde!
Wat waren we opgelucht, we hebben ze maar een mooie beloning gegeven.
Tjonge, jonge , wat heb ik intensief zitten bidden in die auto en daarna intensief gedankt!
Maar voorlopig geen woestijnavonturen meer, maar Jeruzalem avonturen.
Nog zo'n tweeënhalve week. Time flies.
Inmiddels hebben we hebben weer heel wat gezien en ontdekt.
We hebben een appartement in de stad, vlakbij de Jaffa Street en de overdekte markt Mahane Yehuda is om de hoek en dat geeft een gezellige drukte.
De oude stad is op loopafstand .
Trouwens we doen alles lopend, want dan zie je en ontdek je het meest. En daarnaast is het natuurlijk ook goed voor de nodige lichaamsbeweging .
Al lopend ontdekken we leuke rustige straatjes en pleintjes waar je niks van het stadsgedruis hoort, zeg maar net als de hofjes in Amsterdam ;)
En al lopend ontdekken we bezienswaardige gebouwen die niet in de reisgidsjes staan en lopen naar binnen om een kijkje te nemen.
Toen we gisteren de Grote Synagoge gingen bekijken wachtte ons daar een verrassing.
Er was op dat moment een Bar Mitzvah. Bij het bereiken van de 13-jarige leeftijd hebben de jongens de volwassenheid bereikt voor de meeste religieuze aangelegenheden. Zij worden gehouden aan naleving van de Geboden.
Hetzelfde geldt voor meisjes als ze 12 jaar zijn, de Bat Mitzvah.
Tijdens de ceremonie leest de jongen voor uit de Thora. De prachtig versierde boekrol, die samen met andere boekrollen achter een gordijn staan, wordt daarvoor tevoorschijn gehaald en na het lezen door de jongen teruggebracht.
Het is een mijlpaal voor de hele familie.
Dat konden we wel zien, iedereen had mooie kleren aan en er werden foto’s gemaakt.
Na afloop was er in de prachtige hal de Kiddush-receptie, er was muziek en er werd een vreugdedansje gemaakt en er waren lekkere hapjes en drankjes.
Ondertussen konden wij op ons gemak de synagoge bekijken en foto’s maken van de prachtige gebrandschilderde ramen.
De eerste week dat wij hier waren hadden we de auto nog om uitstapjes in de omgeving te maken. We hadden een ‘knipkaart’ voor de Nationale parken en daar wilden we nog een aantal van bezoeken.
Ein Gedi, wat naast de Dode Zee in de woestijn van Judea ligt, waar David zich in de spelonk voor Saul verborg, en waar je verschillende spelonken in de rotsen kunt zien, stond boven aan het lijstje.
Er is een wadi waar je door kunt wandelen en er zijn verschillende watervallen, zo byzonder in de woestijn, ook één met koud en één met warm water naast elkaar.
Het was heet in de woestijn, wel 40 graden, en weinig schaduw, dus het was behoorlijk doorbijten, maar met een beetje rustig aan doen, veel drinken en regelmatig even zitten konden we vooruit. Goede manier om te onthaasten ;)
Ook wilden we het klooster van St. George bekijken dat midden in de woestijn ligt en tegen de rotsen aan uitgehakt en gebouwd is (hoe kregen ze het voor elkaar…), waardoor het lijkt of het tegen de rotsen is aangeplakt.
Het was een heftige wandeling om er te komen met klimmen en dalen in de hitte, maar het was de moeite waard. We werden gastvrij ontvangen en konden lekker bijkomen met een kopje Arabische koffie.
Er wonen 10 monniken. Ze besteden veel tijd aan gebed en Bijbellezen.
We reden een poosje later naar een prachtig uitzichtspunt over Jericho en de Jordaanvallei tot Jordanië. Daar keek Mozes uit over het beloofde land en zijn de Israëlieten het land binnengegaan na hun lange reis uit Egypte. In gedachten zag je ze daar door de vlakte lopen……..
Op verschillende plaatsen in de woestijn stopten we en gingen even uit de auto om de fascinerende en grillige rotsformaties te bekijken.
Inmiddels was het halverwege de middag en we waren weer even uitgestapt en wilden weer verder gaan, maar de auto bleek dat niet van plan, want met geen mogelijkheid kregen we de motor aan. En daar stonden we midden in de woestijn, wat nu…
Na een poosje was de accu ook leeg en het raampje kon niet meer omhoog. Gelukkig hadden we een telefoon en een nummer van het autoverhuurbedrijf. Dan maar bellen om hulp, maar toen bleek dat er geen bereik was.
Ik begon het aardig benauwd te krijgen, want het was inmiddels al eind van de middag en het is hier vroeg donker. Ik zag mezelf al de hele nacht in de woestijn in die auto zitten en wat kon er dan allemaal niet gebeuren……
Maar gelukkig, er kwam een Bedoeïenen jongetje aan, hij kwam bij de auto en begon te gebaren en gebaarde dat hij wel hulp ging halen. Misschien dat hij een ezel of een kameel kon regelen zodat we weg konden
Even later kwam hij met zijn vader terug. Hij boog zich over de auto, zag dat de accu leeg was en ging weer weg.
Na een poosje kwam hij terug, nee niet met een kameel, maar met zijn auto en na en poosje dook er nog een man op uit the middle of nowhere.
Dat is zo verbazingwekkend in zo’n woestijn, je ziet nergens een mens, maar als er iets aan de hand is komen als het ware uit het niets opeens mannen en kinderen tevoorschijn, dat was in Soedan ook zo toen we met de auto in de woestijn in het zand vast zaten.
En ook toen we in de woestijn sliepen en dachten daar alleen te zijn, toen we ‘s morgens wakker werden, werden we begroet door een kring van mannen en kamelen naast ons tentenkamp.
Maar goed, met vereende krachten lukte het om de accu weer aan de praat te krijgen en tot onze opluchting startte de auto weer!
Het jongetje, dat er de hele tijd met zijn neus bovenop had gestaan, keek ons triomfantelijk aan, en hij gebaarde heb ik dat niet even goed voor jullie geregeld! Hij glunderde!
Wat waren we opgelucht, we hebben ze maar een mooie beloning gegeven.
Tjonge, jonge , wat heb ik intensief zitten bidden in die auto en daarna intensief gedankt!
Maar voorlopig geen woestijnavonturen meer, maar Jeruzalem avonturen.
Nog zo'n tweeënhalve week. Time flies.
-
09 Augustus 2014 - 09:28
Fenneke:
wauw, wat weer een belevenissen, geweldig! wij hebben ooit aan de andere kant, vanuit Jordanie naar Jericho gekeken! Toen maakten we een trip vanuit Saoedie Arabie door Jordanie. Indrukwekkend!!
Geniet van de laatste weken, liefs Fen -
09 Augustus 2014 - 11:45
DK:
Zo maak je nog eens wat mee!:) Gelukkig is het allemaal goed gekomen! Geniet er van! x -
09 Augustus 2014 - 11:51
Jaap Van Der Pas:
fijn,dat jullie zoveel mooie dingen beleven.
mijn moeder is de laatste tijd achteruit
gegaan.
willen jullie extra voor ons bidden?
ik wens jullie Gods zegen toe.
liefs jaap van der pas. -
09 Augustus 2014 - 21:49
Peter:
Dag Stijnie en Douwe.
Jullie zullen 'm wel even geknepen hebben...; niet bepaald de perfecte omstandigheden om daar de nacht door te moeten brengen... Gelukkig had je die behulpzame jongen!
Morgen hebben wij hier een Peruaanse voorganger te preken en volgende week een Nederlandse missionaris die nu in China woont. Over anderhalve week ga ik naar Curaçao (bekend terrein voor jullie!) en aansluitend naar de Dominicaanse Republiek. Daarna volgen nog meer reizen, naar o.a. de Fillipijnen, China en nog meer...
Wanneer komen jullie weer terug naar Nederland?
Liefs en groeten,
Peter & Hanneke
-
13 Augustus 2014 - 22:12
Annette B.:
Lieve mensen,
Terug van vakantie jullie verhalen gelezen. Indrukwekkend en spannend.Ik begrijp dat jullie eind deze maand naar Nederland komen.Ik wens jullie nog goede laatste weken daar en een goede en veilige terugreis gewenst. Ga met God!
Lieve groet, Annette -
15 Augustus 2014 - 13:45
Herma:
Oei................lieve Stijnie en Douwe.....
Wat een benauwd avontuur............en wat een bijzondere hulp!(Hulp)
Sorry voor mijn late reactie.
Alvast een goed afscheid en een goede terugreis.
Liefs Herma -
28 Augustus 2014 - 14:43
Nanda:
Hallo Douwe en Stijnie,
Een avontuur in de woestijn hoort er blijkbaar altijd bij, Stijnie. Bijzonder he, dat er zo snel hulp kwam opduiken uit het niets. De mannen in jalaba's die in Soedan de auto uit het mulle zand hielpen duwen zal ik ook nooit vergeten.
jullie weken in Jeruzalem zullen er inmiddels ook wel op zitten. Goede reis naar huis en tot ziens of horens.
Liefs en groeten, Nanda.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
