Naar Noord en Oost Oeganda

Noord - Oost Oeganda

Voor Douwes werk gaan we naar Noord en Oost Oeganda.
Onderweg van Kampala naar Lira (in het noorden) is heel wat te zien.
We passeren verschillende dorpen en bij elk dorp is een school en elke school heeft zijn eigen kleur schooluniform, blauw, groen, paars of wit, een kleurrijk gezicht als de kinderen uit school komen.
Langs de weg lopen mensen, fietsers en brommers en koeien, die zomaar oversteken, zonder uit te kijken ;-) , dus het is heel erg opletten geblazen.
In de dorpen en steden onderweg en op plekken waar aan de weg wordt gewerkt en waar je een poos moeten wachten, is volop handel. Zodra je stopt rennen een heleboel vrouwen met een schaal bananen op hun hoofd, jongens met flesjes drinken, snoepgoed, zakjes pinda’s, spiesen met geroosterd vlees en andere etenswaren naar je auto en kun je op je wenken bediend worden. Je hoeft onderweg dus geen honger of dorst te lijden!
Als we onderweg de Nijl passeren, zien we opeens langs de weg apenfamilies zitten.
Vaderaap zit op de vangrail de boel in de gaten te houden, terwijl moederaap met de kinderen in de berm aan het spelen zijn.
Ook passeren we veel ronde hutten met een rieten dak die in groepjes bij elkaar staan.

De volgende dag ga ik Lira verkennen en foto’s maken, leuk om bij mijn verhaal te plaatsen.
Er is een grote markt waar van alles te koop is en langs de weg zitten de fruit en groente verkopers die hun waren op de grond hebben uitgestald. Daar kun je van die heerlijke ananassen, mango’s en bananen kopen.
Ik zoek een supermarkt waar je in kunt lopen om wat spulletjes te kopen. Ik kom een heleboel supermarktjes tegen, maar die zijn ongeveer 1 m2 groot met planken aan de muur waar de spullen op liggen en een opening aan de voorkant waar je je bestelling kunt doen.
Maar ik vind het leuk om even rond te lopen in een winkel en te kijken wat er zoal te koop is. Na een lange wandeling en een paar keer vragen, zie ik gelukkig zo’n supermarkt.
Het is erg heet in Lira, wel 40 graden, je houdt het niet lang vol om rond te lopen en na zo’n verkenningstocht ben ik blij als ik weer terug ben. Ik ben dan inmiddels tegen het kookpunt aan, verlies heel wat vocht en heb zeker een uur nodig om weer op normale temperatuur te komen. ;-)

Ondertussen is Douwe bezig aan een uitgebreide workshop met medewerkers van een aantal hulpverleningsorganisaties. Hoe kun je rampen voorkomen en welke maatregelen zijn nodig bij bijvoorbeeld een overstroming of erge droogte. Ze gaan ook veldbezoeken brengen en met een groot dorp praten.
Belangrijk is dat mensen er bijvoorbeeld van doordrongen raken dat bomen water aantrekken wat van invloed is op de droogte. Dat het kappen van bomen, wat veel gedaan wordt omdat er houtskool van gemaakt wordt om op te koken, alleen kan als je er twee voor terugplant, enz.
Bij het werkbezoek is dat een punt van aandacht. De dorpsoudsten moeten daar op letten en zelf dus ook overtuigd zijn.
Zo zijn er natuurlijk nog veel meer aspecten die belangrijk zijn en aan de orde komen tijdens het werkbezoek.

In Soroti, dat in het oosten ligt, zijn er weer workshops en nog meer werkbezoeken.
En ik ga daar weer op verkenning uit.
Na een aantal dagen daar, keren wij vol met verhalen en voldaan weer terug naar Kampala.