Jeruzalem
Door: Stijnie
Blijf op de hoogte en volg stijnie
10 September 2014 | Israel, Nahariyya
Ondanks de oorlog in de Gazastrook ging het leven in Jeruzalem door.
Ook wij waren blij dat Israël zijn burgers goed beschermd, d.m.v. de schuilkelders en de Iron Dome en de politie en het leger.
Wij voelden ons daardoor behoorlijk veilig in Jeruzalem, alhoewel we wel allert waren op onze omgeving of er geen verdachte dingen waren.
Nadat we bij verrassing de Bar Mitzvah in de Great Synagoge hadden meegemaakt, zijn we er ook nog op een vrijdagavond heen gegaan om de eerste dienst op de sabbath bij te wonen.
Douwe zat beneden bij de mannen en ik boven bij de vrouwen.
Er werd gelezen, gezongen en gebeden en iedereen deed mee en had een boekje bij zich, uitgezonderd de kleine kinderen, die zonder problemen wat rondliepen.
Op zaterdagavond gingen we naar een Messias belijdende gemeente, waar in het Hebreeuws, Engels en Russisch werd gesproken. De preek was in het Engels en werd in het Russisch vertaald en tegelijk luisterden via de telefoon Russische gevangenen in de gevangenis mee.
De voorganger, een Messias belijdende Jood, is vol van het evangelie en verteld aan ieder die het maar horen wil hoe groot Gods liefde is voor alle mensen en aan ieder die wil geeft hij een Bijbel en dvd in eigen taal.
Hij beperkt zich niet tot Israël, maar reist ook o.a.naar Irak, Turkije, Syrië en Egypte, waar hij o.a. Joden en Christenen bemoedigd.
Nu was hij net terug uit Polen, waar hij merkte dat het antisemitisme sterk aanwezig is.
Eind deze maand gaat hij naar Noord Irak om mensen te steunen en te bemoedigen.
Ons appartement was in het hartje van de stad en vol leven en activiteiten. Een erg leuke en gezellige plek, er was altijd wat te zien en te beleven. Op vrijdag gingen we naar de markt om de hoek van de straat, daar was het gezellig druk, iedereen deed z'n inkopen voor het weekend en er waren straatmuzikanten of acrobaten die een centje mee wilden pikken, pleintjes met terrasjes, al met al een gezellige boel.
Op vrijdagavond en zaterdag was het stil, de rustdag, en dan is alles dicht, er rijdt geen openbaar vervoer en er rijden weinig auto's.
Een oase in de drukke week.
Je zag de mensen breeduit over straat naar de synagoge en familie lopen. Allemaal in hun mooie kleren. Familie is erg belangrijk, in het weekend komen ze bij elkaar.
Veel vieren het begin van de sabbath, de Erev Sabbath maaltijd met elkaar. Je hoorde het zingen in de huizen als je door de straat liep.
En ellke familie heeft een bijzondere geschiedenis en verhaal.
Een mooie opdracht die in de Thora staat is dat de vaders de kinderen over God moeten leren en de verhalen van hun geschiedenis moeten vertellen. Dat hoor en zie je gebeuren.
Dat was ook heel mooi om te zien toen we in de synagoge waren, toen zagen we een vader met een klein jongetjes op zijn arm door de synagoge lopen en hij wees hem van alles aan en legde het uit.
Op een dag liepen we door de oude stad en werden we aangesproken door een franse journaliste met de vraag of we een interview wilden geven, hoe we het vonden om nu in Jeruzalem te zijn en wat we van de situatie vonden enz. Dat wilden we wel. Het is gepubliceerd in verschillende buitenlandse kranten. Maar we hebben nog niet gemerkt dat we daardoor beroemd zijn geworden ;).
Natuurlijk zijn we naar het Israël museum geweest, daar hebben we zelfs 2 dagen doorgebracht. We hebben rustig alles bekeken.
Daar is ook de Shrine of the Book waar de Dode Zee rollen zijn. Daar hadden ze ook een leuke film over gemaakt en ook één speciaal voor de kinderen, een tekenfilm, erg leuk, die kon je daar bekijken.
Wat ik ook zo heerlijk vond was elke dag de zon en een blauwe lucht!
En die warmte......heerlijk.
Zodra we weer terug in Nederland kwamen eiste dat zijn tol.
Ik heb een fikse kou gevat en dat heeft zich aardig genesteld. Balen!
We zijn dus weer terug in Nederland en genieten van het weerzien.
Maar er staat een nieuwe opdracht voor de deur.
We gaan naar Uganda. Douwe gaat vanaf oktober voor ICCO in Uganda werken.
Hij is al druk met de voorbereidingen.
We gaan weer nieuwe avonturen beleven, het volgende verhaal komt Deo volente uit Uganda.
-
10 September 2014 - 21:50
Cecile Geurts-Huijbers:
Hallo Stijnie en Douwe,
Wat weer een aangaan om nu weer naar Uganda te gaan. Knap van jullie! Ik zou het niet aandurven. Geniet nog even van jullie kinderen, familie en vrienden hier in Nederland en ik hoop daarna weer van jullie te horen vanuit Uganda.
Lieve groet Cecile -
10 September 2014 - 23:22
Herm:
Lieve allebei.....
Ik ben even heel stil.....
Herma -
11 September 2014 - 11:51
Annette:
Lieve Stijnie en Douwe,
Ik weet ook even niet wat ik zeggen moet.....
Lieve groet, annette -
11 September 2014 - 12:25
Jaap & Fiet:
Bedankt maar weer en beterschap! Van jullie volgende avontuur in Uganda hadden wij uit betrouwbare bron al iets vernomen, maar niet dat het op zo'n korte termijn is. -
12 September 2014 - 08:44
Peter:
Dag Douwe en Stijnie,
Jullie reizen heel wat af! Hoe lang blijven jullie in Uganda? Traveling broadens the mind! Jammer dat we jullie niet even kunnen zien want jullie gaan al vrij snel weer weg...
Ik ben net terug van 3 dagen Curaçao en aansluitend 6 dagen Dominicaanse Republiek; weer een mooie ervaring! meerdere genezingen gezien en mensen tot bekering gekomen; daar doen we het voor!
Volgende maand naar Napels, Italië, in nov weer nr Peru, in dec nr China en de Fillipijnen en in jan. nr de USA; het leven is niet saai...
Mijn moeder verhuist over een paar weken, maar dat wisten jullie vast al.
Sterkte met alle voorbereidingen en geniet ervan jullie (klein)kinderen te zien! Wij worden overigens voor de 3e keer opa en oma, Matthijs en Ilona verwachten hun eerste kind, prachtig!
Liefs en groeten,
Peter & Hanneke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley