De vlucht en Addis verkennen
Door: Stijnie
Blijf op de hoogte en volg stijnie
21 April 2015 | Oeganda, Kampala
Omdat onder het werkgebied van Douwe o.a. ook Ethiopië en Kenia vallen gaan we op reis daarheen.
Eerst vliegen we naar Addis Ababa en daarna gaan we naar Nairobi.
We hebben niet zo’n groot vliegtuig en een herrie dat ie maakt!
We vliegen eerst naar Juba, de hoofdstad van Zuid Soedan.
Daar regent het pijpenstelen en dat hadden onderweg al gemerkt, want af en toe schudden we behoorlijk en vielen we een stukje naar beneden, wat iedereen de adem benam.
Maar gelukkig landen we veilig en blijven ergens midden op het asfalt staan, een eind van de aankomsthal. De trap wordt tegen het vliegtuig gereden en wie in Juba moet zijn, moet uitstappen en naar de aankomsthal lopen door de stromende regen: welkom in Juba!
Gelukkig dat wij kunnen blijven zitten en vanachter het raampje de bedrijvigheid kunnen bekijken, we zien tractors over het vliegveld rijden die bagagewagens trekken, een vreemd gezicht, maar ja, waarom eigenlijk ook niet, zo gaat het ook. Opeens zie ik onze koffer op zo'n bagagewagentje langskomen....als dat maar goed gaat, die hoort toch ín het vliegtuig?!
Na een poosje wachten komen er nieuwe (natte) passagiers aan boord en vervolgen we de vlucht naar Addis en komen in de wolken terecht, zo mooi!, je ziet grote wolkformaties langs je raampje schuiven en op de achtergrond zie je de zon aan de horizon. (zie foto)
Ik kom weer zo onder de indruk van Gods fantastische schepping, wat heeft Hij de wereld toch onvoorstelbaar mooi gemaakt, zó indrukwekkend, dat had geen mens kunnen bedenken. Hoe majestueus is God, onvergelijkbaar!
Nadat we veilig in Addis aangekomen zijn, met koffer :-), gaat Douwe de volgende dag naar kantoor en de week er op naar het zuiden van Ethiopië.
Ondertussen ik ga op verkenningstocht. Ik loop altijd graag, omdat je dan het meeste ziet en ontdekt. Gelukkig heb ik een platte grond en kan ik me oriënteren.
Na een wandeling ontdek ik een Tourist Information Centre en daar vraag ik wat praktische informatie.
Ik wil graag het centrum van de stad zien, en ik heb gelezen dat daar ook de grootste markt van Afrika is met van alles wat je maar bedenken kunt, zoals o.a. kruiden, huishoudelijke artikelen, stenen koffiepotten, die een speciale vorm en een comfoor hebben (koffiedrinken is hier een hele ceremonie die uren kan duren), sieraden, souveniers, enz., voor toeristen een must.
Lopend is dat toch wel een beetje te ver. Daarom neem ik een minibusje, die hier, net als in Kampala, volop rijden.
Nadat ik in het centrum aangekomen ben, ga ik op zoek naar de markt. Het is toch nog een beetje moeilijk te vinden en ik probeer de weg te vragen, maar Engels verstaan lijkt voor velen toch een beetje te moeilijk.
Op een gegeven moment komt er iemand, een wat oudere man, naar mij toe die perfect Engels spreekt en eigenlijk ben ik wel blij dat ik hem de weg kan vragen.
Hij loopt met mij mee en wil mij alles laten zien. Volgens hem is de kruidenmarkt geweldig en de kippenmarkt, dat zal hij mij eerst laten zien. Eigenlijk ben ik het meest geïnteresseerd in de souveniers, maar goed, de kruidenmarkt is ook goed, alleen de kippenmarkt, dat zie ik niet zo zitten! Dus heb ik hem maar verteld dat ik de kruidenmarkt leuk vind, maar nee, de kippenmarkt eigenlijk niet. O, zei hij, ben je vegetariër, sorry, en dat heb ik maar zo gelaten, want vlees eten doe ik hier amper. Als ik die complete beesten hier bij de slager in z’n vierkante- meter-winkel-zonder-koeling ziet hangen, hoef ik geen vlees meer.
Tussen de vrachtwagentjes met voorraden en beladen ezels en mannen die balen van 50 kilo op hun schouder/rug dragen, banen we ons kriskras een weg en ik probeer te onthouden hoe we lopen.
Het is een zootje en de man zegt, mooi is het hier, hè.
Hij vertelt dat hij een jaar in Nederland heeft gewerkt in Amsterdam. Maar toen ik vroeg wat hij nog meer van Nederland had gezien, was dat alleen Amsterdam en toen hij zei dat het zootje zo mooi was, begon ik bedenkingen te krijgen.
Onderweg kent hij veel mensen en hij dringt er op aan dat ik spullen koop.
Ik heb heel veel geluk, zegt hij, want hij weet een bazaar, die maar 1 dag in de maand open is en dat is vandaag en daar moet ik beslist heen.
Nadat we een ‘straatje’ waar kruiden zijn en één waar de typische Ethiopische stenen koffiepotten, die zo mooi zijn om te kopen ;-), doorgelopen zijn troont hij me mee naar de fantastische bazaar, waar je zulke mooie dingen kunt kopen, en als ik geen geld genoeg bij me heb, kan ik wel met visa betalen of in het hotel. Ja…....super makkelijk, toch!
Na een fikse wandeling, -en hij maar zeggen, we zijn er zo-, komen we bij een smalle winkel, die volgepropt is met spullen. Het is iets anders dan ik me had voorgesteld ;-).
Als je de deur doorgaat heb je links en rechts een muur die volhangt met kleden, maskers, houtwerk, leren riemen en spullen, sieraden, ikonen, enz. Het is er vrij donker en de spullen zijn allemaal donkergekleurd, overwegend bruin en ik zie door de bomen het bos niet meer en ik denk hoe kom ik hier zo netjes mogelijk weer weg en hoe kom ik van mijn ‘gids’ af.
Ik prijs uitbundig alle mooie spullen, heb het over mijn echtgenoot, en bedank mijn gids voor de geweldige rondleiding en gelukkig, hij laat me gaan….
Al met al heb ik een heel stuk van het centrum van Addis gezien en zo leuk een eerste indruk gekregen, alleen had ik me wel iets anders bij de ‘grootste markt van Afrika’ voorgesteld ;-)
Ik heb geen souvenier gezien, wie weet ga ik het nog een keer proberen, ik weet inmiddels aardig de weg!
Eerst vliegen we naar Addis Ababa en daarna gaan we naar Nairobi.
We hebben niet zo’n groot vliegtuig en een herrie dat ie maakt!
We vliegen eerst naar Juba, de hoofdstad van Zuid Soedan.
Daar regent het pijpenstelen en dat hadden onderweg al gemerkt, want af en toe schudden we behoorlijk en vielen we een stukje naar beneden, wat iedereen de adem benam.
Maar gelukkig landen we veilig en blijven ergens midden op het asfalt staan, een eind van de aankomsthal. De trap wordt tegen het vliegtuig gereden en wie in Juba moet zijn, moet uitstappen en naar de aankomsthal lopen door de stromende regen: welkom in Juba!
Gelukkig dat wij kunnen blijven zitten en vanachter het raampje de bedrijvigheid kunnen bekijken, we zien tractors over het vliegveld rijden die bagagewagens trekken, een vreemd gezicht, maar ja, waarom eigenlijk ook niet, zo gaat het ook. Opeens zie ik onze koffer op zo'n bagagewagentje langskomen....als dat maar goed gaat, die hoort toch ín het vliegtuig?!
Na een poosje wachten komen er nieuwe (natte) passagiers aan boord en vervolgen we de vlucht naar Addis en komen in de wolken terecht, zo mooi!, je ziet grote wolkformaties langs je raampje schuiven en op de achtergrond zie je de zon aan de horizon. (zie foto)
Ik kom weer zo onder de indruk van Gods fantastische schepping, wat heeft Hij de wereld toch onvoorstelbaar mooi gemaakt, zó indrukwekkend, dat had geen mens kunnen bedenken. Hoe majestueus is God, onvergelijkbaar!
Nadat we veilig in Addis aangekomen zijn, met koffer :-), gaat Douwe de volgende dag naar kantoor en de week er op naar het zuiden van Ethiopië.
Ondertussen ik ga op verkenningstocht. Ik loop altijd graag, omdat je dan het meeste ziet en ontdekt. Gelukkig heb ik een platte grond en kan ik me oriënteren.
Na een wandeling ontdek ik een Tourist Information Centre en daar vraag ik wat praktische informatie.
Ik wil graag het centrum van de stad zien, en ik heb gelezen dat daar ook de grootste markt van Afrika is met van alles wat je maar bedenken kunt, zoals o.a. kruiden, huishoudelijke artikelen, stenen koffiepotten, die een speciale vorm en een comfoor hebben (koffiedrinken is hier een hele ceremonie die uren kan duren), sieraden, souveniers, enz., voor toeristen een must.
Lopend is dat toch wel een beetje te ver. Daarom neem ik een minibusje, die hier, net als in Kampala, volop rijden.
Nadat ik in het centrum aangekomen ben, ga ik op zoek naar de markt. Het is toch nog een beetje moeilijk te vinden en ik probeer de weg te vragen, maar Engels verstaan lijkt voor velen toch een beetje te moeilijk.
Op een gegeven moment komt er iemand, een wat oudere man, naar mij toe die perfect Engels spreekt en eigenlijk ben ik wel blij dat ik hem de weg kan vragen.
Hij loopt met mij mee en wil mij alles laten zien. Volgens hem is de kruidenmarkt geweldig en de kippenmarkt, dat zal hij mij eerst laten zien. Eigenlijk ben ik het meest geïnteresseerd in de souveniers, maar goed, de kruidenmarkt is ook goed, alleen de kippenmarkt, dat zie ik niet zo zitten! Dus heb ik hem maar verteld dat ik de kruidenmarkt leuk vind, maar nee, de kippenmarkt eigenlijk niet. O, zei hij, ben je vegetariër, sorry, en dat heb ik maar zo gelaten, want vlees eten doe ik hier amper. Als ik die complete beesten hier bij de slager in z’n vierkante- meter-winkel-zonder-koeling ziet hangen, hoef ik geen vlees meer.
Tussen de vrachtwagentjes met voorraden en beladen ezels en mannen die balen van 50 kilo op hun schouder/rug dragen, banen we ons kriskras een weg en ik probeer te onthouden hoe we lopen.
Het is een zootje en de man zegt, mooi is het hier, hè.
Hij vertelt dat hij een jaar in Nederland heeft gewerkt in Amsterdam. Maar toen ik vroeg wat hij nog meer van Nederland had gezien, was dat alleen Amsterdam en toen hij zei dat het zootje zo mooi was, begon ik bedenkingen te krijgen.
Onderweg kent hij veel mensen en hij dringt er op aan dat ik spullen koop.
Ik heb heel veel geluk, zegt hij, want hij weet een bazaar, die maar 1 dag in de maand open is en dat is vandaag en daar moet ik beslist heen.
Nadat we een ‘straatje’ waar kruiden zijn en één waar de typische Ethiopische stenen koffiepotten, die zo mooi zijn om te kopen ;-), doorgelopen zijn troont hij me mee naar de fantastische bazaar, waar je zulke mooie dingen kunt kopen, en als ik geen geld genoeg bij me heb, kan ik wel met visa betalen of in het hotel. Ja…....super makkelijk, toch!
Na een fikse wandeling, -en hij maar zeggen, we zijn er zo-, komen we bij een smalle winkel, die volgepropt is met spullen. Het is iets anders dan ik me had voorgesteld ;-).
Als je de deur doorgaat heb je links en rechts een muur die volhangt met kleden, maskers, houtwerk, leren riemen en spullen, sieraden, ikonen, enz. Het is er vrij donker en de spullen zijn allemaal donkergekleurd, overwegend bruin en ik zie door de bomen het bos niet meer en ik denk hoe kom ik hier zo netjes mogelijk weer weg en hoe kom ik van mijn ‘gids’ af.
Ik prijs uitbundig alle mooie spullen, heb het over mijn echtgenoot, en bedank mijn gids voor de geweldige rondleiding en gelukkig, hij laat me gaan….
Al met al heb ik een heel stuk van het centrum van Addis gezien en zo leuk een eerste indruk gekregen, alleen had ik me wel iets anders bij de ‘grootste markt van Afrika’ voorgesteld ;-)
Ik heb geen souvenier gezien, wie weet ga ik het nog een keer proberen, ik weet inmiddels aardig de weg!
-
21 April 2015 - 16:15
Fenneke:
Nou, er is ECHT wel een grote touristische markt in Addis, alleen ben jij ergens anders heen geleid, dat is wel duidelijk! Heb geen idee hoe die markt heet, probeer eens te googelen...
Een mooi souvenir van Ethiopie is een typisch Ethiopisch kruis, wel de moeite om naar op zoek te gaan (vind ik) Ben benieuwd wat je nog meer beleefd, tot gauw in Nairobi, liefs Fen -
21 April 2015 - 17:12
Herma:
Ha lieve mensen..
Weer een geweldig verslag....ik zag het allemaal voor me.
Kun je trouwens als vrouw alleen , wel overal komen? Zo te lezen lukt het je aardig, Stijnie.
Liefs Herma -
21 April 2015 - 17:26
Janny:
Wat ben jij een avonturierster! Neem mijn petje ervoor af. Maarre...mijn moeder heeft me altijd geleerd dat ik nóóit met vreemde mannen mee mag gaan! ;-) -
21 April 2015 - 17:53
Jaap Van Der Pas:
jullie durven van alles knap hoor
ik wens jullie het allerbeste
groetjes jaap en moeder. -
21 April 2015 - 18:07
Cecile:
Fantastisch Stijnie! Ik zie je zo door de straatjes en met die man lopen. Wat had ik daar graag bij willen zijn.
Heel veel lieve groeten
Cecile -
21 April 2015 - 20:01
Irene:
Hallo Stijnie,
Wat een fantastisch verhaal heb je weer geschreven.
Zie het dan ook allemaal zo voor me zoals het gegaan is.
Pas toch maar een beetje op voor dit soort mensen hoor.
Maar .........wel een super verhaal.
Kijk nu al uit naar je volgende verhaal, spannend!!!!
Liefs van ons, Jan en Irene. -
21 April 2015 - 21:54
Jaap & Fiet:
Fantastisch weer je verslag Stijnie, zeker goed voor een presentatie, als jullie weer thuis zijn. :-) Maar tot dan, voorlopig tot schrijfs, Jaap & Fiet -
22 April 2015 - 15:44
Annette:
Ha lieve mensen,
Stijnie dit is weer een hoofdstuk voor het boek dat je tzt gaat uitgeven toch?
Liefs Annette
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
