Vakantie

Als afsluiting van ons verblijf in Oeganda hebben we nog ruim twee weken vakantie gepland, zodat we voor we vertrekken nog wat van het land kunnen zien.
We kunnen natuurlijk niet alles bekijken, dus hebben we een keuze gemaakt.
We hebben gekozen voor het Westen en Zuiden.
We hebben een auto gehuurd van iemand van de kerk die werkloos is geworden en door zijn auto te verhuren nog wat brood op de plank probeert te krijgen.
De auto is al behoorlijk oud, maar we wagen het er maar op.

Eerst gaan we naar het westen, naar Fort Portal. Het is een mooie rit, groen en bergachtig. Zodra we Kampala achter ons hebben gelaten, wordt het erg rustig op de weg, heel weinig auto’s en op sommige stukken heb je de weg voor je alleen samen met de lopende mensen en af en toe een fietser of een brommer. Verder kom je af en toe een grote bus of kleine busjes tegen en vrachtwagens.
We hebben een leuk logeeradres in Fort Portal. We logeren bij een jonge, aardige Oegandese vrouw met veel ambitie. Zij is kandidate voor de politiek en is druk bezig campagne te voeren. Volgend jaar zijn er verkiezingen, dus dat wordt weer een spannende tijd.
We genieten van de prachtige tuin bij haar huis en laten ons verleiden om bij het plaatselijke restaurant aan het lopend buffet mee te doen, maar dat is niet voor herhaling vatbaar, taai vlees met veel botten en gekookte groenten waar geen lak of smak aan zit…..
Wel hebben ze een heel lekker bijzonder drankje, een soort milkshake van koffie en mango, ik zou het niet direct denken, maar het blijkt een verrukkelijke combinatie.
We bekijken Fort Portal en wandelen in de omgeving langs grotten en kratermeren en hebben een prachtig uitzicht op de bergen langs de grens met Congo.

Daar gaan we vervolgens naar toe, naar het Rwenzori gebergte.
Daar hebben we tussen de bergen een relaxt weekend, we wandelen wat, genieten van het uitzicht en op zondag gaan we naar de kerkdienst van de plaatselijke kerk.
We hebben er ook leuke ontmoetingen. Sommige sportieve mensen gaan met een gids één of meerdere dagen de bergen in. Dat lokt ons niet zo, het is regenachtig en mistig in de bergen, wij blijven maar van het zonnetje genieten.

Na de bergen gaan we verder naar het zuiden.
We rijden door het Queen Elisabeth National Park naar Kisoro in het zuidwesten, vlakbij de grens met Rwanda en Congo.
We dachten veel beesten te kunnen spotten, maar dat viel een beetje tegen. De olifanten stelden ons teleur doordat zij alleen maar hun aanwezigheid lieten zien door wat zij hadden achtergelaten, enorme hopen…..
Na een spannende rit over een slechte onverharde weg, komen we eindelijk in Kisoro aan.
We hebben een adresje in het centrum.
Inmiddels hebben we ontdekt dat de auto wel erg veel olie lekt en die moet dus gerepareerd.
We komen op wonderlijke wijze precies op het juiste moment iemand tegen in het restaurant van ons questhouse, die een Nederlander blijkt te zijn en een lodge heeft bij één van de prachtige meren, Lake Mutanda. Hij helpt ons aan een betrouwbare ‘garage’.
De garage is in de openlucht en de brug bestaat uit 2 schuine planken op blokken hout….
Na 2 dagen is hij klaar en ondertussen hebben we lopend Kisoro verkend en gaan nu met de auto op bezoek bij de Lodge van de Nederlander. De onverharde weg er heen is verschrikkelijk, maar de natuur en het uitzicht op de eilandjes in het meer schitterend.
En natuurlijk rijden we nog even naar de Rwandese en Congolese grens.
We treffen een goede kok in onze Bistro-questhouse en genieten van het eten en de heerlijke cappuccino’s.

Dan wordt het tijd om de terugweg te nemen. Het is ruim 400 km. en dat kun je niet in 1 dag doen. Alleen de (tweebaans)hoofdweg is geasfalteerd en gaat door de dorpen, dus dat schiet niet erg op.
We hebben halverwege een overnachting gepland en komen daar pas aan het eind van de middag aan, omdat we onderweg pech met de auto kregen……
Boven op een berg hield hij er opeens mee op en ik kreeg het aardig benauwd en heb heel wat zitten bidden. En het kwam gelukkig goed. Al gauw schoten er uit de middle of nowhere een paar jongens te hulp en wonder boven wonder was er een jongen bij die er verstand van had…..
Er moesten nieuwe bougies in en die werden gauw, samen met een monteur uit het dichtsbijzijnde dorp gehaald.
Wat was ik blij toen ik de motor weer hoorde aanslaan en we weer konden rijden!

Na de overnachting in Mbarara rijden we verder naar Entebbe, de laatste plek voor vertrek. Onderweg passeren we de evenaar en stappen natuurlijk even uit voor een foto.
We zijn blij als we weer veilig in Kampala aankomen en de auto in goede staat af kunnen leveren aan de eigenaar.
De laatste dagen van onze vakantie gaan we Entebbe nog verkennen.
We wandelen door de prachtige Botanische tuin, langs Lake Victoria en langs de haven.
We eten nog gezellig met onze Oegandese vriend en broeder, Alvin, en krijgen van hem Afrikaanse kleding als afscheidscadeau.

Het was heel fijn om nog wat van het land te zien en uitgerust terug te gaan naar Nederland.
En nu acclimatiseren. De wereld in Nederland is zó anders dan in Oeganda. Een wereld van verschil.